343- KALEM OLDUN EY CAN

Gönülden akar kalemim.
Kalemin ucunda hatemin.
Ayna oldum cana her daim.
Ordan zuhur eder naim.

Can nur dolar her daim.
Serer önüne, onunla olur kaim.
Gül kokar, onsuz olur yarım.
İşte nurunla nur olur yârim.

Ey bahçede bir gül.
Sayısız gül içinde tek gül.
Haydi, tebessüm et hem gül.
Öylece mevlam indinde ol bir gül.

Ey bağışlanan duanın semeresi…
Ey rabbimin hediyesi…
Ey şemlimin abidesi…
Ey mahşerde aranmanın hissi…

Ey efendim gül sultanım.
Ey bülbülde öten şahım.
Ey remzi nişanım.
Ey gönülde aziz anım.

Seviliyorsun nişanem.
Her an her dem.
Ey bahrı ümman.
Ey sırrı furkan

Yorum yapın