Öz kardeş olunca özden öze.
Her hareketi sadıkanedir diz dize.
Asla bilmezler kaygı ve gize.
Öylece İlahi tecelli oluyor bize.
Öz nedir bilir misin ey cevher.
O sensin sen ey abı Kevser…
Sendeki rahmettir oldun er…
Evet, evet oldun Rahmana nefer.
Bakınmazsın sen kulların hareketine.
Sen ermişsin özün inceliklerine.
Her incelikte edinmişsin güzellik yine.
Ey gül misali kul sen işte bak yine.
Donmaz elinde su şu dârı felekten.
Her sözün hikmetledir getirirsin elekten.
Ey mümtaz kul geçmişsin dilekten.
Saf ve arı olarak geçmişsin benlikten.
İşte geldi sınav baksana bu yöne.
Yaa, ne sanırdın sınavı bak güne.
Allah hemen önüne koydu biline.
Haydi, geç, bilene bilene.
Yok yok kolay değil sınavı geçmek…
Aslında çok kolay sınavı geçmek…
Aman ya rabbim buna gerek emek.
Emek mi? Ne emeği, bu bir dilek…
Oldum oldum diyerek sanki çarkıfelek.
Misli semazen, giydim yelek.
Ne semazeni, nefis ile tutuştu etek.
Nefsimi beslerken yetmez emek.