MISRALARLA YAŞAMDAN KESİTLER

Daha yedisinde terk edildin sılaya.Kimsesiz ve dermansız edildin baya.Her derman sandığın an işledin oya.Bir de baktınki oya kaldı elinde güya. Hakkı aradın her mahalde çaresiz.Derdine derman aradın gene hissizBir gül kokladın yeşil ravzadan ıssız.Onun kokusu ile bakındın sedasız. Ravza yeşil renkli görünür uzaklarda.Sevdası gönülde her an yakınlarda.İlahi sedayla seslendi rüyalarda.Ey yetim üzülme kal benim yanımda. … Devamını oku… 187- HAYAT SERÜVENİNDEN BİR KESİT

Veda mı edilir sana aziz Medine’m.Sen oldun derdime derman ey Medine’m.Tövbeme derman oldun Medine’m.Kalıp gider burdan ama gönül senin Medine’m. Sen bu mabette nefes verdin ya Rasulellah.Burasını cennet bahçesi eyledin ya Rasulellah.Burada bizi kardeş ilan ettin ya Rasulellah.Bu kardeşliğe halel gelmesin ya Rasulellah. Her yıl burayı ziyaret eder milyonlar.Seninle selamlaşıp dertleşir insanlar.Derleştikten sonra uğurlanır ihvanlar.Eve … Devamını oku… 186- ÇOK BİÇAREYİM YA RASULELLAH

Seviyorum ya seni ey rabbim, buldur kendini.Çektim nefesimi içimde, hissettim kendimi. Sakın toparlanma dedin, dedin bana uzat elini.Senin muhabbetin sardı, var etti tüm âlemi. Dedin ya işte, sen de sadece ol bana sevgili.Gayrı sana senden istediğinde, sendeki eli. Sakın uzatma elini gayra, verme Kâbe’ye sırtını.Kâbe’nin rabbi sever seni, tümüyle dön yüzünü. Seyreder o özünü özüyle, … Devamını oku… 185- KALB VUSLATA GİRDİĞİNDE

Gönül çoşar kalp dirilir.Ruh teneffüs eder can ile.Sır budanır remz ile.Hafide ahfa olur hayret ile. Hakikat yolcusu susamıştır.İçindeki susuzluk katmerleşmiştir.Aşk yolcusu ile gönül buluşunca.Sevgisi şımarmış bakışı keskinleşmiştir. Rahmanın kulu ne güzel rehber…Rahmanın sesi ne güzel miğfer…Rahmanın sevgisi ne güzel el…Rahmanın kula rağbeti bulunmaz bir el. Mecazdan geçen gönül…Gerçekten geçen gönül…Kendinden geçen gönül…Lahuti sese açılır işte … Devamını oku… 184- KALBİN COŞKUSU NE DE GÜZEL BİR HAL

Kalbe dokunur kalbin kalemden yazılan.Ruha dokunur ruhun özünden yazılan.Nurun dokunur nur şulesine ilme yazılan.İlimden okunur sana senden yazılan. Rabbin nuru senden sana zuhur eder.Kişiyi makâmı Mahmudla yâd eder.Yâd olunca o makamla gafleti bertaraf eder.Günahı affolur kıyamıyla kendine nazar eder. İşte bu kıyam senden sanadır.Dışarda arama sırat köprüsü canındadır.Bu can sendeki amelle yükselen anındadır.İyi amelle şahlan … Devamını oku… 183- EY KÂBE’M, SENDEN AKTI BU NUR

Emrine verilen marifetli hayat, yanında.Titrer kalbin üzerine tüm zamanlarda.Dinler ruhun seni saran tüm deryalarda.Kalbinin atışını dinlerken bulunduğu anda… Umutlu ol, müferreh ol, her an ve zamanda.Kesret ve vahdet her daim olacak yanında.Nefes alıp verirken yaşadığın bu deryanda…İşte yüzüyorum yaşam, senin kucağında. Sen marifet ehlisin ey insan hu katında.Hu derken kaybolur zerreler kulun nazarında.İşte bu anın … Devamını oku… 182- YAŞAMIN KUCAĞINDA YÜZERİZ

Her insan oldu ayrı değer.Her insan için kâinat eyer.Eyerinde oturulup geçer.Ameli onun için tek semer. İnsan için ameli yegâne sermaye.Bunun dışında her şey hikâye.Bunu fark et ruhunu et himaye.Himaye eden için hâsıl olur gaye. İnsan sen ne büyük bir değersin.Dünyada varoluşunla yegâne lütufsun.Hamd et ki rabbin nefesi sende bulunsun.Öylece üzerindeki nimetler parıldasın. Aciz kuluz nefesi … Devamını oku… 181- AMELİMİZDİR BİZE SERMAYE

Ya Rabbi Kâbemi yar et bana, onunla demlenem.Kendine has kul et, zaten acizliğimi hissederem.İçten içe sana kavuşmayı rabbimden isteyerem.Can kuzum kurban olmak ister, olmasın yem. Onunla nefes versin, onunla can bulsun Rabbim.O muhabbetle secde ederek kaybolsun kibrim.Yokluğu hissederek birleşsin nurla silinsin kirim.Nurunla bulmuştur beni seyretsin o da bir birim. Onu da isanlığa sunduğun aşına ortak … Devamını oku… 180- YA RABBİ KÂBEMİ YAR ET BANA

Umudunu yitirme ey nefsim.Allah nurunu söndürme ey nefsim.Kendini emmare nefse bırakma ey nefsim.Afakî hislerine yenilme ey nefsim. Sakın emmarenin emirlerine uyma ey nefsim.Emmare seni şeytana mahkûm eder ey nefsim.Kişiliğini kaybettirir, çalışamaz eder ey nefsim.Her şey sende ve senle, unutma ey nefsim. Dışsallıkta bocalanma sakın ey nefsim.Her şey var sende ve senle, unutma ey nefsim.Sakın altı … Devamını oku… 179- UMUDUNU YİTİRME EY NEFSİM…

Fadıma’nın kuzusu aşure gün şehit edildi Kerbela’da.Hüzün sarıyor tüm ümmetin kalbini her sahada.Kerbelalar devam ediyor o gün bu gündür dünyada.Edilen çabalar etmedi hiçbir fayda. Habiller hep ezildi, Kabil’ler kabileler gibi saldırdı.Habil’ler fert kaldı, sesleri kısık kaldı.Kısık seslere ses olanlar sinelerde kaldı.Can Hüseynim’e olan zulüm üstte kaldı.. Artık yeter bee kahbe zulüm, ört libasını.Kaybol dünyamızdan, kesme … Devamını oku… 178- KERBELA’DAN SES VAR EY KOCA DEHR