MISRALARLA YAŞAMDAN KESİTLER

Kendinden geçince, bende ben olursun benle.Vecih tek vecih, dayanır Allah nuru ona, ben benle.O beni bilir, özümden özüme selam, bende benle.Ben ki hak nazargahı, orayı sevdiğimi “ben”e söyle. Derdim geleceeği bilseydim, ama meçhul bilmem.Bende ölüp dirildin, sundun en değerli şanı hemen.Canın, nefsin, malın oldu aşina, bendeydin “ben”de.Zaten benim olan kalbi, sahibine verdin, beni “ben”de. Muhammedi … Devamını oku… 304- KENDİNDEN GEÇİNCE BEN DERSİN ARTIK

Allah seni nakşıyla nakış edip tezyin eyledi.Hullelerle bezeyip cemalının nuruyla bezedi.Muhammedi nura dönük öz muhammedi eyledi.Naif gönle bezen rabbim, seni sevgiyle doldurdu. Boyanan gözlerin, Allah’ın boyasıyla bakar.Allah boyasında meşkle, özden göze akar.En derinlerden cehd ederek rıdvanullahı arar.Teslimiyetle olanın özü, cennetin hulleyle paklar. Aydınlık, Allah nurundan bir hisse, oradan bakılır.Bakan asil duruşundur, gönlünde her an yakılır.Kulaklarından … Devamını oku… 303- HAKKIN NAKŞISIN

Yerinden oynayan kalp, hakka teveccühtendi.Sadakatle bekleyen nurun harmanındandı.Kötülük olursa kalpte, nurullah filizlenmezdi.Naif kalple zarif ruh, sırrullahla yücelik oldu. Sırra sır olan sırdaş sanadır armağan.Kapının önünde misafirdir ağırlayan…Kapının ardında sırrında sırrını pişiren…Hak sevdası nefse acıdır, gönlünde kaynayan Emare nefis eşiğine değil, kelimene aşina oldum.Emareyi köle edene, acı ile tatlı bir oldu duydum.Durdum, sirkildim, teslimiyette rabt oldum.Gözyaşı … Devamını oku… 302- HAKKA DERİNLEŞTİ TEVECCÜHÜM

Armağanıdır hakkın bana emaneti.Yolumuzu yolunda yol eyleyen rahmeti.Semadan tebessüm eden, tutuşan muhabbeti…Naif kalpli olan, her zerrem nurunla aldı nimeti. Kalpte ışıldayan o nur, işte oldu deva.Ruhun indirildiği o zindanlar, işte oldu şifa.Gecede inen o karanlığın, oldu işte vefa.Gece gündüz olan o arayış ile yok oldu cefa. Tecellii rahman tam vaktinde, önünde oldu.Ecel ile verilen zaman, … Devamını oku… 301- HAKKIN ARMAĞANI

İnsan özlem duyar derininin sesine.Özlem duyduğu da gene kendisine…Bu nasıl düzen, bak rabbin hissesine.Kendi olmasaydı, özlem onun neyine. Yabancı olmaz mülkünde ey hacı.Ondan onadır tatlı veya acı.Sen sadece olmuşsun bir boyacı.Boyanı iyi boya, kalma yabancı. Özlemle yoğrul, budur sana hamur.Hamurunu yoğur, iyice olsun çamur.Yağı etrafa alınsın, sırt olsun kambur.Sana gülümsesin, yüzünde olsun nur. Rabbin taksimi … Devamını oku… 300- ÖZLEM VAR DERİNİN SESİNE

Kalbe gül doğdu, cayır cayır yanan can ile.Yenibaharda yeniden doğum oldu, lale gül ile.İlahi aşk ile yoğruldu, kelebekteki nakış ile.Naif hem zarif gönülle yürür kul, her an hak ile. Yolumuz gül oldu, kokusu yükselir semaya.Gönlümüz huzurda buluştu, neşe içinde bekaya.Gözlerimiz bakınır arşı ilahiye, ülvi bir fenaya.Bakışırız hep birlikte, rabbe yükselişle sefaya. Canın ötesiyle ruhumuzda bir … Devamını oku… 299- KALBE LALE HEM GÜL DOĞDU

Hüzün dolu gönlünde olsun, azm-i kavuşma.Son bulsun hasretin, dönüşsün vuslatıma.O vuslat ki muhabbet dolu, olsun yaradanıma.Sırf Allah’ın yolu ile gönül yön bulsun kelama. Gönlündeki güzellikler, önünde ikram olsun.Açılsın kapılar, muhteşem hissiyat azık olsun.Can cananını bulsun, şan şeref duysun.Tabuttaki tırtıl muhteşem bir kelebek olsun. Titretti arşı, hakka sevdalının acı iniltisi.Ne güzeldir, temiz bir aynada görünür kendisi.Temaşa … Devamını oku… 298- HÜZNÜM SEVİNÇ OLDU

Aynaya baktım, gönlün derinliğini gördüm.Öyle derin, öyle engin, içine gömüldüm.Yansıyan nuruna gark oldum, dürüldüm.Aydınlandı gönlüm, o nurla şerefyab oldum. Yıkandı bedenim, o ışıltıyla kendime baktım.Kendimi öyle hafif hissettim, öylece bakındım.Uçuyurdum dehlizlerde, sanki bir kelebektim.Kalbi pırpır, kanatları rengârenk, meşk ettim. Uçtum uçtum uçtum, sonra bir dala kondum.Güzel bir çiçek ruhumu okşadı, mutlu oldum.Sevinerek bakındım, demden deme … Devamını oku… 297- AYNAYA BAKTIM

Canda nurum, ruhta ruhum, ulu şahanem.Kelime kifayetsiz kaldı, akan ilahi aşkına…Heceler kifayetsiz nefesimize, bu sekrimize…Harfler donuk kalır, sır; sır olur hevesimize. Kalb dahi yalnızlaşıp kaldı mülahazamıza.Kalbin ötesinde, dokundun özdeki elimize.İki cihanda tek remz ve yegâne nursun bize.Sadık hem samimi hem rahmetsin hepimize. Hidayete eren ulu bir çınarsın ey nur…Sen ki beni bende ben eyleyen cansın … Devamını oku… 296- CAN NURUM ÖZ NURUM

Gönülden gönüle yayılan bir nur dolaşırız.Orada sırf sevgi, sırf saygı ve hasret ile oluruz.İşte o zaman cenneti dünyaya da taşımış oluruz.İşte o zaman gönüllerdeki neşeye ulaşmış oluruz. Sessizce, sedasızca, hakka olan meylimiz azığımız.Allah’ın sunumunu kabul et, odur bizim şerefimiz.Kalb titrer, hak erini yakalayınca oluşur marifetimiz.Kalp içi coşar, hak sevdalısıyla oluşunca likamız. Evet, titrer kalp, lal … Devamını oku… 295- GÖNÜLDEN GÖNÜLE HASRET İLE