243- HAYDİ BUL ÖZÜNE ÖZ BİR DOST

İnsan sever rabbinden geleni en derinden.Bu sevgi okunur her an kişinin yüzünden.Yüzde bir tebessüm işte azık olur aniden.Kalb tatmin olur muhabbetle her an yeniden. İşte muhabbetle dolan kalb olur sımsıcak.Açılıyor tek dostuna sevgiyle kucak kucak.Daha önce arıyordu dostunu bucak bucak.Bu muhabbet cennette buluşturur ancak. Hak muhabbet olur tertemiz hem garezsiz.Tüm masivadan soyutlanmış hem pürüzsüz.Öylece saf … Devamını oku… 243- HAYDİ BUL ÖZÜNE ÖZ BİR DOST

242- SEN BİR KOCA ÇINARSIN

Koca bir çınar topraktan yükselir.İçimdeki besinle beslenir.Etrafa gölge eder serinletir.İşte aziz kul, nurun nur ile bilenir. Senin nurun nurla bilendinçe.Senin ruhun ruhuyla buluştukça…Senin kalbin kalbiyle konuştukça…Beden susar tek kelimeyle sulandıkça. Suyun cihani sular bilesin.Sen nurda bir katresin.Nur onun nurundan bilesin.Bildikçe bilirsin sonra donarsın. Evet, evet dondukça yükselirsin.Marifeti öylece hissedersin.Marifet kendinle buluşmaktır bilesin.Öylece ak olur saçın … Devamını oku… 242- SEN BİR KOCA ÇINARSIN

241- DİRİLSİN RUHUN MARİFETLİCE

İyileşecek tüm yaralar…Tertemiz olacak naralar…Ak olacak tüm karalar…Hak şerbetini sana sunar. Hissedişiniz her an diri olsun.Hakkın selası kulağınızda çınlasın.Öylece gönlünüz kalbiniz şen olsun.Hak sedası halkı ilmek ilmek işlesin. Öylece seni sarsın marifet.Kalbinde canlansın zerafet.Kaybolsun hayatından afet.Sen de işte herkesi kesin affet. Affettiğinde ruhun güçlenecek.Ruhun güçlendikçe bilenecek.Bilendikçe yükselecek.Yükseldikçe Allah Allah diye inleyecek. Kalbinize işlesin hak kelamı.Gözünüze … Devamını oku… 241- DİRİLSİN RUHUN MARİFETLİCE

240- BAHRİ UMMANDA BİR KAÇ KULAÇ

Candan öte sevmekle kişi uyanr.Tümüyle her yönden teslimle paklanır.Tereddütsüz güvenmekle ayılır.Haydi, öyle olan dosta dört elle sarıl. Dünyalara bedel bir dostun varsa, sev onu.Zahiri batini tümüyle dayan, hatırda tut onu.Tümüyle her nefesini teslimle bul onu…Hiç gözün geride kalmasın, öylece yaşat onu. Güven ne güzel şey, kişiyi bağımsız eder.İşte bu aşkın aşkıdır, seni solmaz eder.Özün özü … Devamını oku… 240- BAHRİ UMMANDA BİR KAÇ KULAÇ

239- HAKKA YÜRÜRKEN

Hakka teveccüh et ki tüm kalpler seni sevsin.Yönelişte daim ol ki tüm gözler seni kıskansın.Tüm bakışlar sana bakmaktan hayâya kapılsın.Öylece azametin yücelsin arşı alaya ulaşsın. Fehmin açılsın azametin gökleri doldursun.Ferasetin yerleri fetheylesin yüzün gülsün.Bakışın basiretle ölü ruhları yeniden diriltsin.Sen senliğinle benliği kapsayıp cem eylesin. Sen işte ulu çınar azametini anla artık.Kalbin hazine sanki nar bil … Devamını oku… 239- HAKKA YÜRÜRKEN

238- DERİNDEN DERİNE BİR İLTİCA

Bayram geldi afakta, her tarafta zevki sefa.Enfuste bir fırtına, acaba var mı buna deva?Yok işte, çünkü mutlak zatta var buna deva.O istemedikçe yok buna bir çıkış bu diyarda. Nasıl olacak rabbi, nasıl ulaşayım mutlak olana?Nasıl ulaşıp özrümü iletip de kendime geleyim?Nasıl kendimi aşıp onunla barışıp eve döneyim?Nasıl azaptan emin olup rahat bir nefes alayım? Allah … Devamını oku… 238- DERİNDEN DERİNE BİR İLTİCA

237- EY ULU İNSAN FERMANIN DUYULDU

Fermanın duyuldu bu dünyada, oldu aşikâr.Bu fermanla gönül ışıldadı, artık eylemedi ar.Çünkü seyri açıldı, kalbi kalıbından oldu bakar.Işıldadı çehresi, gönül fermanı artık ona yarar. İşte ey aziz kul, sen bu dünyada oldun bir kutup.Etrafında döner durur, vechine hayran bir üslup.İçinde akan ırmağa uğrar, o ırmağa sırrı sunup.Deryada olur katre, hem sır içinde aşikâr olup. Ey … Devamını oku… 237- EY ULU İNSAN FERMANIN DUYULDU

236- SEYRET ŞEMLİNİ

Bu cihanda şemlin oldu ayna.Bu aynada vechin oldu şema.Bu şemada tebessümün oldu deva.Bu devada dokunuşun oldu kaya. Bu kayaya bastonun ile vurdun.Bu vuruşun ile on iki çeşme oldun.Bu çeşmelere su olup dokudun.Bu dokunuşlarda ferman oldun. Bu ferman kesreti söndürdü elbet.Bu ferman vahdeti söndürdü elbet.Bu ferman varlığı söndürdü elbet.Bu ferman benini söndürdü elbet. Öylece saf olup … Devamını oku… 236- SEYRET ŞEMLİNİ

235- ZİHNİNİN HİLELERİNDEN SIYRIL

Zihindir odur ki yordamını, unuttu kendini saldı.Zihindir odur ki yolu buldu, meşale almayı unuttu.Zihindir odur ki meşaleyi aldı, ama yağını koymadı.Zihindir odur ki meşaleye yağı koydu, ateşi unuttu. Sen zihinden çık usanmadan, arın, ebedi kurtul.Zihnin ötesindeki adımları gör, yolda iyi yorul.Kendi kendine bir şey oluşmaz, bunu bil, doğrul.Aklın ötesindeki melekeleri, gör ve yola koyul. Zihin … Devamını oku… 235- ZİHNİNİN HİLELERİNDEN SIYRIL

234- ADIM ADIM HAKKA YÜRÜ

Teslimiz rabbul âlemine her an elbet.Bu teslimiyet ile doğar kalbe hürmet.Bu hürmet ile kalbe iner sukunet.Bu sukunet ile rahmanın rahmeti iner elbet. Rahman olan Allah tüm mülkün sahibi…Her kula rızkını indirir terbiye eder olur rabbi.Rabbini tanıyan yücelir elbet yok olur gayri.Öylece kendinle kendini bul olma ayrı. Rabbi tanıdıkça açılır kalbin.İçindeki süveydan genişler kaybolur adın.Adın kaybolunca, … Devamını oku… 234- ADIM ADIM HAKKA YÜRÜ