Ey aziz kul, arındır sevdanı külfetten.Tattır ona her nimeti taa ezelinden.Kirlenen dokunu temizle her zilletten.Ezelden tattığın nimeti hatırla yeniden. Ebede yatkındır sevgi dilin, onu koru.Sonsuzda eyle çıra, olmasın gayrı yolu.Havanda su dövme, yorma kolu, ol dolu.Koluna dövme yapma, cildini her an koru. Her an yeni bir kahve çekirdeği sana sunsun.Ezsin iyice, kaynak suyunda kaynatılsın.Üzerine süt … Devamını oku… 292- TATTIRDIN NİMETİNİ TA EZELDEN
Sınavını Allah mutluluğunla eylesin daima.Yoktum zaten, sen varlık verdin canıma.Senle temaşa eyledim basiretle cananıma.Ey yar göster vechi; usanma, utanma, arlanma. Senle kadeh tutuşturdum, hak divanında.Senle çamurdan çıktım, derin batık deryada.Senle kapıları aşıp dergâha vardım, her adımda.Senle nakşettim gönlümü, ferşinin kenarında. Senin adımlarınla adımı yere yazdım.Senin dokunmanla cildimi nura sardım.Adın nur konuldu, adınla vechimi nur eyledim.Cana … Devamını oku… 291- SEN GÖNDERDİN YAZINI YÜCE DİVANA
Senin sınavını Allah mutlulukla geçirsin.Seni süleyman kasrında sultan eylesin.Etrafında gılmanlar tavaf eylesin.Ey Allah kulu, Rahman tarafından sevilirsin. Ne diyeyim, azametle nakşeder gönlünü.Seyreder seyrini, himmetle okşar ruhunu.Ruhun ülvi yerden geldi, tamamlar nurunu.Sonra sonsuzlukta yaşayacak onurunu. Ne derin dipsiz kuyu, ne acayip hülya.Ne sessiz sedasız rüya, ne hissesiz kaya.Ey nur, cemalin gülümsesin ilahi sedaya.Kokunu bilen, elinde olur … Devamını oku… 290- MUTLULUK İÇİNDE HİSSET ÖZÜNÜ
Hak sedası, rahmet edası, kalbin cilası…Işıldatır her an senin bakışınla kutlu insan.Gönlün huzuru, ruhun gururu, sırrın onuru…İrfanımın süruru, sensin güzel insan. Yaradan seni yarattı, rahmetiyle donattı.Seni bir gül eyledi, gülümse güzel insan.Dünyayı eyvan eyledi, ahretine revan eyledi.İçindesin işte, tefekkür et, sevin güzel insan. Bu cihanda belki, yalnız garip eyledi.Ama nemsiz gönüllerde sultan eyledi.Sevgisiz üşür yürekler, … Devamını oku… 289- NE ÜLVİ RUH NE DE BİTMEZ DERYA
Evet, evet seyirdeyim ama seyrim hep kısık.Bazen gürler, bazen söner, bazen rengi kısık.Bazen renkli, bazen sisli, basen tam bir pısırık…Bazen şahlanmış bir edayla yürürçalar ısırık. Gül kokulum, neden bu gönle tam nazar etmezsin.Bu gönül hanesini fethetmez, mahrum edersin.Dünyayı ahreti düşünür, kalbini seyretmezsin.Oysaki kalbinde remze ulaşsan, artık inmezsin. Mahzun kaldım bu diyarda, hem de inzivada.Kimseyi bulamadım … Devamını oku… 288- SEYİRDEYİM AMMA NEYİN SEYRİ
İnsan dalarken kendinden geçer.Denizle bir olup öylece seyreder.Seyrinde cemalullaha bakış eder.Utanır tekrar yere nuzul eder. Seyrine dalarken, yücelirken incelir.İncelirken hisseder, nefesi kesilir.Hissedince resmeder, gönül delirir.Resmedince, tablo remziyle nakşedilir. Allah iki cihanı âlemde, seni payidar eylesin.Gönlümü nakşedeni, nakşiyle nakşeylesin.Rengiyle renk verene, şükrü eda eylesin.Renk veren kişileri, sevgiyle remzeylesin. Tanış olduğum ey mahbub, kalbimde kal.Duamın bölümü değil, … Devamını oku… 287- NE OLUR SENİ SEYREDEYİM
Rabbin ruhuna şeref ihsan eylesin.Kuddus olan sırrını mukaddes eylesin.Hafinle ahfanı şanıyla şenlendirsin.Allah seni hep muhafaza eylesin. Aziz kul, aziz nur, aziz şuur, aziz gurur…Aziz Allah, her an seni aziz eylesin.Azametiyle donatsın, Rahmetiyle kuşatsın.Aziz hak, cemalıyla cemalını nur eylesin. Nakkaş olan hak, nakşeder dizim dizim.Nakkaş olan hak, boyar azim azim.Sanırsın ki tesadüfen yazıp yöneldin.Oysaki kalbinin azametiyle … Devamını oku… 286- EY AZİZ NUR EY AZİZ HUZUR
İnsan işte garip varlık…Ne edeceğini bilmez varlık…Hak kendisine vermiş varlık…Varlığıyla varlığı resmeden varlık… Dünya hanemiz, bizi eder tezyin.Ahret mekânımız, bizi eder rengin.Sevgi gıdamız, bizi eder zengin.Muhabbet sevdamız, bizi eder engin. Dünya işte tarla her şeyimize…Bizi içinde barındırır, baktırır yüzümüzeAmelde yükselen, içinde bulur rıza.Kendini pat eden, içinde görür ceza. İşte ey aziz kul, anıldın rahmetle.Saygıyla anıp … Devamını oku… 285- AZİZ KUL GÜL VARLIK
Hu der gönül, seveni gönülden seyreder.Sevgisi gül kokusu saçar, korkuyu def eder.Gülün kokusu özgür bakışı keskin eder.Kokusuyla gönül kafesini örerek setreder. Sen gönderdin bu kokuyu, gönül onunla mest.Örersin her an gönül kafesini renginle mest.Üzerine takarsın hayret fesini, neşenle mest.Anında anını edersin his, sohbetinle mest. Üzerinde görürsün elbisesini, tenini giydirmiş.Teni canlandıran ruhu hissederek içine dalmış.Avucundaki ruhu … Devamını oku… 284- HU DER GÖNÜL NURU SEYRETTİKÇE
Yağmur yağar üstüne her an, engel koyma araya.Şemsiyeni kapat, olmasın engel, girmesin araya.Ünsiyet elde et, bu ünsiyetle yaşa, girme araya.Bencillik en büyük engel, kaldır, girmesin araya. Yağmur gibi rahmet eder, gönül her an yağar.Yağmurunda ıslatır, suyuyla nefes aldırır.Her nefeste hissettirir, cihanı nakşettirir.Nakşiyle nakkaş olur, remzini gösterir. Dedin ki, sen yağmurumla ıslandın.Suyumla sulandın, nefesimle konuştun.Hevesi terk … Devamını oku… 283- ŞEMSİYENİ KAPAT RAHMETİ ÜZERİNE AKIT
