Hikaye çok
Karın artık tok
Beyin çok defa etti zonk
Artık atmam bir yöne ok
Döndüm dilberden içeri
Kimse girmesin içeri
Ki kalmıyayım geri
Olayım sözümün eri
Dünya işte bocalar
Vallaha insanı kocalar
Akıllı ol der bu aralar
Yoksa üzüntü kalbini yaralar
Akar çeşme aslında
Açık bırakırım ayarında
Su dövmiyeyim havanda
Garipliğim sürsün bu vatanda