Allahım senin işin değişik akıl ermez derununa
Yüzeyden baktığımız için göz bakar dununa
Yüzeysellik insanı hapseder kabuğuna
Bu kabuk kalınlaşır kabir olur bakışına
Allahın işi demek dahi hatadır ehli için
Allah münezzeh her noksandan deme niçin
Onun diye anlatılan sıfatlar dahi bizim için
Bize yaşam olur gayr fikrinden sıyrılmamız için
Akıl çok kıttır ve ufak bir çemberi kavrar
Aklı öncü kılan tüm mahrumiyet onu kavrar
Mahrum kaldığını görünce ise zır zır zırlar
Sonra mahrum kaldıklarını görerek yanar
Yüzey çok dandiktir özü gören için
Artık tatmin etmez hakka gönlünü veren için
Sonsuz sınırsıza göre dahi denemez bunun için
Hu derken tüm kavramlar düşer de bunun için
Gözümüz çok sınırlı görür minnacık bir görüntü
Aldanma parıldanmasına yapma koru görültü
Beyinde oluşur var zannetiğin tüm görüntü
Aldatmasın seni çevreden yansıyan görültü
Dun dediğin Allahın ilmen den yansıyandır
Varlıkları birbirimize göre oluşan ışıltılardır
Hakla bakanda var bildiğin onun manalarıdır
Herbir mana aslında manasızlık olup a’madadır
Yüzeysel gördüğünde aslında vechtir ona
Sakın vecihler deme onun tek bakışına
Tek bakış prizmada çok renk gözüktü sana
Sen oyalandın onunla bakamadın tek bakışına
Etrafına ördüğün kabuk senin için oldu kabir
Bu kabuğun mahiyeti örf adet şartname ve kibir
Kabuğun içi dünyan oldu karanlığı oldu zifir
Sanki dunihi etti sana sihir
Artık akıllan ey nazım ama akla olma esir
İmanını güçlendir manayı da bilme kesir
Tümü dununu ihtiva eder yaşamı eyle yesir
Hiçbir dışsallık etmesin sende tesir