EY SONSUZLUK ELÇİSİ (SAV)

Can fedadır senin ayak bastığın yere
Ruh fedadır senin sesinin yükseldiği yere
Kalp fedadır senin nefes verdiğin yere
Beden fedadır senin sınır çizdiğin yere

Fedadır her an her yönüyle canım sana
Sen ki canın geldiği yeri öğrettin bana
Öğrettin canın cananını ne bitmez sevda
Bürünen nuru açtın önümüze ebeda

Ruh senin nefesinle saçıldı deryaya
Bu derya nurlandı seninle uyandı sedaya
Yükseliyordu her cihetten sesin taa semaya
Sesine gönül verdim teslim oldum ben sana

Kalbim atarken senin rauf olduğunu görür
Rahim olmandan cesaret alıp yol yürür
Duana sığınır rabbine yönelir izzetiyle bürünür
Senden yükselen izzetin iziyle huzura yürür

Her nefesim kokunla açılır daimen ebeda
Senin huzurunda durur senden ister iltica
Hayri halk olan sen müjde aldın bize israda
Şirk koşmayan affedildi denildi yüce huzurda

Senin mübarek yoluna nasıl feda olmayayım
Sen ümmeti diyerek beni benden çok düşündün
Doğarken yaşarken vefat ederken hep bizi andın
Hatta hatta Hud ve ihvanı ile saçını beyazlattın

Ey rasulum canım ruhun bedenim her şeyim
İlelebet senin yolunda fedadır âlem buna şahit
Tüm âlemde seni anarım seninle uyanırım
Seninle gezer sevdanla kalbimi temizlerim

Ne edeyim bedeni yolunda olmadıktan sonra
Ne edeyim ruhu ruhunla ruhlandırmadıktan sonra
Ne edeyim nefesi kokunla nefes vermedikten sonra
Ne edeyim yeri semayı seni görmedikten sonra

Ey resulum ne olur şefkat bakışını üzerimde tut
Aciz ve garip oldum her zaman elimden sıkıca tut
Gönlümü gözümü bir eyleyeyim nurunu bana tut
Nurunla bakayım kalmayım karanlıkta önümü tut

Bakışınla dirilt ruhumu şad et olmayayım ebter
Düşmeyeyim yere gücüm yok bir bakışın yeter
Selamını üzerimde daim eyle olmayım beter
Gücüm yetmez azabına rabbin olursam ebter

Yorum yapın