Koca bir çınar topraktan yükselir
İçimdeki besinle beslenir
Etrafa gölge eder serinletir
İşte aziz kul nurun nur ile bilenir
Senin nurun nurla bilendinçe
Senin ruhun ruhuyla buluştukça
Senin kalbin kalbiyle konuştukça
Beden susar tek kelimeyle sulandıkça
Suyun cihani sular bilesin
Sen nurda bir katresin
Nur onun nurundan bilesin
Bildikçe bilirsin sonra donarsın
Evet evet dondukça yükselirsin
Marifeti öylece hissedersin
Marifet kenidinle buluşmaktır bilesin
Öylece ak olur saçın yenilersin
Uyudu mu bilmem ama uyuklar kesin
Okur mu bilmem ama okunur fesin
Fesin başını örtsün masivayı ne etsin
Aslında sen de masivasın bilesin
Ma’siva bil ama ma dan öncesine bak
Ma dan öncesi a’ma ordan siva’ya ak
İkisini zihnen cem et tat alsın damak
Tadı ruhunu doyurur kalma yarım yamalak
Bu mısra az ağırdı gönül bağırdı
Zevklenmeyi hissetti gönül bağladı
Gönül tebessüm etti ruh ağladı
Her bir gözyaşı narı dağladı
Bu mısralar doğdu sana
Kalbin terennümü oldu sana
Ruhun teneffüsü oldu sana
Adeta ayna oldu sana